Over Unesco Man & Biosphere
De Maasheggen is een Unesco-biosfeergebied - en niet, zoals vaak wordt gedacht, een Unesco-werelderfgoed. Waar een Unesco-werelderfgoed vooral inzet op behoud van wat er, vaak al eeuwen, is, moedigt het Unesco-programma Mens en Biosfeer bewoners van een gebied juist aan om op een innovatieve wijze de bescherming van natuur en landschap te combineren met de sociale en economische ontwikkeling van hun eigen leefomgeving.
De Unesco-status is geen doel op zich, maar een middel om de samenwerking in De Maasheggen te versterken en uit te breiden. Het helpt om alle betrokkenen op één lijn te krijgen en samen het gebied te ontwikkelen en te verfraaien.
Elke tien jaar beoordeelt de internationale Unesco-commissie of een gebied nog steeds aan de voorwaarden van de Unesco-status voldoet.
Wereldwijd netwerk
Wereldwijd zijn er 759 Mens & Biosfeergebieden in 136 landen (stand 2024). Deze gebieden zijn proeftuinen voor duurzame ontwikkeling.
De Maasheggen was lange tijd het enige Mens & Biosfeergebied in Nederland. In juli 2024 heeft Unesco ook KempenBroek erkend als Mens & Biosfeergebied. KempenBroek ligt deels in Nederland en deels in België. Voor België is dit het eerste biosfeergebied, voor Nederland het tweede.
Principes
Het Mens en Biosfeer-programma van Unesco vertaalt de principes van duurzame ontwikkeling naar een lokale context en verbindt wetenschap, maatschappij en beleid. Lokale overheden, bewoners, bedrijven, scholen, kennisinstellingen en ngo’s dragen allemaal bij aan de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen die de Verenigde Naties in 2015 hebben goedgekeurd.
Meer over UNESCO biosfeergebieden op de Nederlandse UNESCO website als ook op de internationale UNESCO website.
Zonering
De hiernaast gepubliceerde kaart geeft inzicht in de actuele begrenzing en zonering van het Unesco-biosfeergebied De Maasheggen.
In een Unesco-biosfeergebied duiden de zones op verschillende manieren van gebruik en bescherming van het gebied.
De kernzone (rood) is een beschermd gebied voor behoud van biodiversiteit, ecosystemen en genetische diversiteit.
De bufferzone (geel) ligt om de kernzones heen en staat activiteiten toe die passen bij het ecologisch beheer.
De transitiezone (blauw), de buitenste zone, is een gebied voor duurzame ontwikkeling, waar economische en sociale activiteiten plaatsvinden met respect voor de natuur.